توضیحات:
شبکه برق ایران یک شبکه گسترده و به هم پیوسته می باشد می باشد که کل شبکه برق ایران به صورت رینگ می باشند(البته در سالهای گذشته شبکه برق خراسان به صورت مستقل از شبکه برق کشور بودکه شبکه برق خراسان نیز به صورت رینگ با بر کل کشور درآمد). در شبکه برق ایران برای اینکه برق مطمئن به دست مصرف کننده ها برسد باید از سه بخش مهم عبور کند که این سه بخش عبارتند از: تولید، انتقال و توزیع. بخش تولید مربوط به نیروگاه می شود که بسته به نوع نیروگاه ولتاژ تولیدی را به شبکه تحویل می دهد. در نیروگاه، ژنراتور یک ولتاژ پائینی در حدود 20kv تولید می کند و خروجی ولتاژ ژنراتور را پست نیروگاه که دارای ترانس های افزاینده هست، می دهند که این ولتاژ را در حد چند صد کیلو ولت(حداکثر تا 400kv ) افزایش داده و تحویل شبکه می دهد سپس در قسمت انتقال و فوق توزیع این ولتاژ را توسط پست های فشار قوی و به وسیله ترانسفورماتورهای کاهنده، کاهش می دهند به طور مثال در پست های انتقال ولتاژ 400kv را به 230kv و ولتاژ 230kv را به 63kv کاهش داده و در پستهای فوق توزیع نیز ولتاژ 63kv را به 20kvکاهش می دهند.در قسمت توزیع ولتاژ خروجی از پست فوق توزیع توسط ترانسفورماتورهای kv400/20   می کند و بسته به نوع مصرف کننده به دست آن می رسد. در بعضی بارهای صنعتی ولتاژ خروجی از پست فوق توزیع توسط ترانسفورماتور kv3/6kv20می شود.در این بین پستهای فشار قوی نقش بسیار مهمی در رساندن برق از نیروگاه به مصرف کننده و همچنین پایداری شبکه دارند. در واقع پست های فشار قوی نقطه واصل بین نیروگاه و مصرف کننده می باشند و هر گونه اختلالی در پست ها رساندن برق به مصرف کننده ها را با مشکل مواجه خواهد کرد. پست فشار قوی محلی است که تجهیزات انتقال انرژی در آن نصب و تبدیل ولتاژ انجام می شود و با استفاده از کلیدها امکان انجام مانور فراهم می شود و در واقع کار اصلی پست مبدل ولتاژ یا عمل سوئیچینگ بود. که در بسیاری از پست ها ترکیب دو حالت فوق دیده می شود.