توضیحات:
نگرش عبارت است از ترکیبی از باورها و هیجان هایی که شخص را پیشاپیش آماده می‌کند تا به دیگران، اشیا و گروه‌های مختلف به شیوهٔ مثبت یا منفی نگاه کند. نگرش‌ها ارزیابی از اشیا را خلاصه  می‌کنند و در نتیجه پیش بینی یا هدایت اعمال یا رفتارهای آینده را بر عهده می‌گیرند. نگرش را می‌توان بر حسب نظریه‌های یادگیری و رویکرد شناختی تعریف کرد. در هر یک از این نظریه‌ها مفهوم نگرش به گونه ای متفاوت تعریف می‌شود و هر یک از جنبه‌های متفاوت نگرش را مورد تأکید قرار می‌دهد. گوردون آلبرت (۱۹۳۵) نگرش را چنین تعریف کرده‌است: «نگرش یک حالت آمادگی ذهنی و عصبی است که از طریق تجربه سازمان می‌یابد و بر واکنش فرد نسبت به تمامی موضوع‌ها و موقعیت‌های وابسته به نگرش تأثیر مستقیم و پویا بر جای می‌گذارد.»
احساسات نیز مانند افکار، این قابلیت را دارند که ما را به سمت آینده‌ای ارزشمند و یا فلاکت‌بار برانند! احساس درونی ما نسبت به مردم، حرفه، خانه، موقعیت مالی و دنیای اطرافمان، مجموعاً ، نگرشمان را تشکیل می‌دهند.
با نگرشی درست، انسان‌ها می‌توانند کوه‌ها را جابه‌جا کنند، ولی با نگرشی اشتباه، ممکن است با کوچک‌ترین دانه‌ای از شن، از پا دربیایند!
همان‌طور که ما از دانسته‌هایمان تأثیر می‌گیریم، تحت تأثیر احساساتمان نیز هستیم.
نگرش، احساسی است درونی که رفتار نماد بیرونی آن است. به همین خاطر بدون آن‌که کلامی از دهان شخص بیرون بیاید می‌توان نگرش او را تشخیص داد.
تا حدود زیادی، زندگی ما تحت تأثیر دانسته‌هایمان قرار دارد زیرا، دانسته‌های ما، صمیمات آینده‌مان را تعیین می‌کنند. اگر نگرش مثبت را با دیگر اصول موفقیت خود تلفیق کنید، هیچ‌چیز جلودارتان نخواهد بود.
نگرش، یک قدرت پنهان است که چه خوب و چه بد، بیست‌وچهارساعته کار می‌کند.
نگرش کودکی را در نظر بگیرید که راه رفتن بلد نیست و تازه می‌خواهد راه رفتن را یاد بگیرد. به نظرتان زمانی که روی زمین می‌افتد، چه‌کار می‌کند؟